Over hypotheekplannen en een rommellade

Je kent het vast wel, de rommellade. De een heeft hem in de keuken, de ander in het dressoir in de kamer. Die lade, de perfecte opbergplaats voor de dingen waar we op dat moment niet van weten wat we ermee moeten. Bij mij staat zo'n Pastoe dressoir in de kamer, je weet wel, tijdloos Nederlands design, strak, recht, smalle grepen en uitgevoerd in zijdeglans wit.

Hoe strak en smetteloos wit deze aan de buitenkant ook is, de inhoud correspondeert niet met de verpakking. In de rommellade ligt van alles. Brieven van de belastingdienst, een oproep voor een Apk-keuring van mijn vorige auto, sleutels, bidprentjes, kerstkaarten, schroefjes en moertjes over van een meubelproject, gebruiksaanwijzingen, een oude barometer, landkaarten, telefoonladers en oplaadkabeltjes, heel veel oplaadkabeltjes!

Recent was ik een reservesleuteltje van een fietsslot aan het zoeken en uiteraard was die lade de eerste plaatst waar ik zocht. Een beetje beschaamd dacht ik dat die lade toch echt eens moest worden uitgezocht, zo'n ongeorganiseerde bende. Regenachtige middagen genoeg de laatste tijd dus ik ging maar eens aan de slag.

De brieven uitgezocht, de meeste weg gegooid en de rest even aan de kant gelegd. Heel veel andere dingen gingen ook de grijze bak in. Wat moet ik nou bijvoorbeeld met een Ikea inbus sleutel als ik de bijbehorende Billie al lang in de vuurkorf heb verstookt?

Wat overbleef was een oerwoud van kabeltjes en opladers. Ik heb alle elektronica die ik in huis en de garage kon vinden erbij gepakt en gepast en gemeten om te zien welke oplader en welke kabel nu ook weer waarbij hoorde.

Na een uurtje had ik alles uitgezocht en hield ik een handvol opladers en kabeltjes over die nergens meer bij leken te passen. Het viel niet mee. Ik gooi die dingen niet graag weg want "je weet het ooit niet", maar ik mikte ze toch achter de rest aan, de kliko in.

Ik hield keurige setjes over, fijn opgeruimd en klaar om weer gebruikt te worden.

Toen restte mij de brieven nog. Een stapje naar links, achter een deurtje, staat een rij mappen waarin ik mijn correspondentie bewaar. In één van die mappen heb ik alles opgeborgen wat te maken heeft met mijn huis. Het eigendomsbewijs, het taxatierapport, de hypotheekakte en het adviesrapport wat ik ooit heb gemaakt voor mezelf. Ja, inderdaad, een financieel adviseur maakt een rapport voor zichzelf.

Ik besloot het rapport er weer eens bij te pakken en door te lezen, altijd goed om je eigen werk nog eens tegen het licht te houden.

Nu werk ik al meer dan 30 jaar bij hetzelfde bedrijf dus veel is hetzelfde gebleven, dacht ik nog.

Ik verplichtte mezelf om mijn situatie weer eens onder de loep te nemen. Pensioengegevens aanpassen, nieuwe rentevaste periode invoeren, dekkingen bij overlijden en arbeidsongeschiktheid bijwerken en daar weer nieuwe scenario's voor door te rekenen.

Het was net alsof ik weer met die opladers en kabels bezig was zeg! Ik had verzekeringen over en kwam oplossingen tekort. Ik besefte me dat in de loop der jaren wel zeker bepaalde zaken hetzelfde blijven, maar er verandert nog veel meer!

Mijn hypotheek was een rommellade geworden.

Als ik een hypotheekadvies voor een opdrachtgever uitwerk komen daarin altijd betaalbaarheidsrisico's ter sprake. Wat gebeurt er met de betaalbaarheid bij overlijden, langdurige ziekte, werkloosheid of pensioen? Daar maak ik scenario's voor en bespreek die met mijn klanten. Bij grote verschillen tussen wensen en realiteit stel ik verzekeringsoplossingen voor. Maar dit blijft altijd een momentopname natuurlijk.

Als je van baan wisselt kan je pensioen en/of nabestaandenpensioen er volledig anders uitzien. Heb je misschien geen collectieve verzekering meer voor aanvulling van je inkomen bij arbeidsongeschiktheid of loop je een groter risico om je baan te verliezen. Oftewel, je hypotheekplan past niet meer bij je actuele situatie, net zoals sommige laders niet meer bij mijn elektronica passen.

Inmiddels is het een en ander weer bij de tijd gebracht en mijn map weer helemaal opgeruimd. Hij staat weer in de kast, ernaast ligt mijn Nokia telefoon uit 2004, mét lader!